vrijdag 19 oktober 2012
4 Omnipods verder
4 Omnipods en 1,5 week verder wil ik jullie weer mijn ervaringen delen. Ik wilde eigenlijk al eerder een blog schrijven, maar door een tweedaagse cursus was ik er nog niet aan toe gekomen.
Laten we eerst beginnen met wat praktische zaken. Het vullen van de Pod gaat gelukkig veel makkelijker dan voorheen. Mijn vrouw heeft babyolie gekocht waardoor de pleister van de Pod erg makkelijk te verwijderen is. Ook de achtergebleven 'lijmresten' zijn makkelijk schoon te maken. Gelukkig heb ik geen last van irritaties of iets dergelijks.
Verder gaat het regelen van de PDM (basaal en bolus) erg makkelijk. Helaas zijn mijn waardes nog aan de hoge kant. Mijn diabetesverpleegkundige en internist geven elke dag telefonisch kleine aanpassingen door om het een beetje op peil te krijgen. De 8-puntdagcurves zal ik dus nog even vol moeten houden.
Problemen Pleisters
Al eerder had ik geschreven dat de pleister van mijn test-Pod na ongeveer 2 dagen los ging laten. Dit gebeurde ook bij mijn derde Pod. Ik ben er achter gekomen dat deze Pod net als de test-Pod gewoon door mij verkeerd geplaatst was. De Pods plak ik op mijn buik, maar deze twee Pods had ik geplakt op een plaats waar een huidplooi komt tijdens het zitten. Ach ja, aldoende leert men :-) Hopelijk komt dit niet meer voor. Misschien is het een idee om de Pod een keer te proberen op een arm. Als iemand daar ervaring mee heeft dan hoor ik het graag!
Probleem Canule
Een ander spannend moment was afgelopen woensdag. Toen steeg mijn waarde explosief naar net boven de 20. Ik reageerde niet meer op bolussen. Gelukkig heb ik op mijn werk een reserve-pen liggen waar ik in overleg met het ziekenhuis gebruik van heb gemaakt. Elke Pod heeft een kijkvenster waarin je kunt zien of de canule (slangetje) goed vast zit. Maar ik kon niet zien waar de canule vast zat. Mij viel op dat de pleister weer los begon te laten en dat het nat was. Gelukkig is de geur van insuline heel herkenbaar en heb ik de Pod daarom ook meteen er af gehaald. De canule zat dus helemaal los. Geen idee hoe dat heeft kunnen gebeuren. Ik vermoed tijdens het slapen, maar zeker weet ik het niet. Wat ik erg jammer vind is dat de PDM geen melding geeft als de canule los zit. Nu hoop ik ook dat dit een incident is, en dat het niet iets is dat vaak gebeurt. Ik begon net een beetje te wennen aan de Pod waardoor ik me wat vrijer voelde. Met het probleem van de canule ben ik weer heel voorzichtig met douchen en bewegen.
Al met al...
Het klinkt misschien allemaal vrij negatief, maar ik ben al met al toch positief over de OmniPod. Het is voor mij nog steeds een uitkomst dat ik maar 1 keer per 3 dagen een prik heb in plaats van minstens 4 keer per dag. Laat staan het gemak dat je hebt tijdens het uit eten. Nooit meer zo'n situatie waar iemand raar zit te kijken als je insuline moet spuiten. De loslatende pleisters bij twee Pods zijn achteraf denk ik mijn eigen schuld geweest. Ik hoop alleen dat het probleem van de canule niet vaak voorkomt!
Ik hoop dat mijn volgende blog wat positiever is ;-)
woensdag 10 oktober 2012
De OmniPod echt in gebruik
De OmniPod echt in gebruik
Voordat ik over dinsdag ga schrijven wil ik nog even kwijt hoe het afhalen van de test-Pod was gegaan. Het ging vrij soepel aangezien de Pod bij de randjes al had losgelaten. Ik hoop wel dat dit komt door het gebrek aan ervaring van het vastmaken van de Pod. Ik vond het zelf ook niet pijnlijk om de Pod er af te halen. Ja, fijn is anders maar goed. Er bleef wel redelijk wat plaksel over op mijn buik. Dit heb ik er afgehaald met massageolie, wat ook vrij goed ging. Misschien moet ik nog eens op zoek naar een betere manier. Als iemand die dit leest tips heeft dan hoor ik het graag :-)
Een grappige bijkomstigheid met het afkoppelen en deactiveren van de Pod was dat mijn PDM om de zoveel tijd ging piepen omdat er geen Pod was aangesloten. Om slechte nachtrust te voorkomen heb ik het geluid maar uitgezet. Wel fijn dat de PDM dit zo aangeeft.
Jammer genoeg waren mijn glucosewaardes het afgelopen weekend niet representatief: soms kreeg ik mijn waarde maar niet omlaag, en het uit eten en vele autorijden maakten het niet stabieler. Maandagochtend heb ik mijn waardes gemaild naar mijn diabetesverpleegkundige. Er is overleg geweest met mijn internist over de startinstellingen voor de OmniPod. Verder had ik maandagavond ook mijn langwerkende insuline gehalveerd omdat ik de volgende dag echt ging beginnen!
Dinsdag 9 oktober had ik een vrije dag genomen. Ten eerste omdat de afspraak met mijn diabetesverpleegkundige om 12:00 uur was, en ten tweede dat ik rustig aan de pomp kan wennen.
Bij de diabetesverpleegkundige aangekomen hebben we eerst gesproken over mijn nieuwe instelling. Daarna heb ik wat geklungeld met het vullen van de Pod. Ik ben het helemaal niet gewend om eerst insuline uit een 'potje' te halen met een spuit. Maar met wat hulp is alles goed gegaan. De belletjes vervolgens eruit getikt. Het vullen van de Pod was geen probleem. Verder is het activeren ook probleemloos gegaan. Na nog wat te hebben nagepraat over hoe het nu verder gaat, stapte ik de deur uit met de Pod. Dag spuit, hallo pomp!
De dag kwam ik redelijk door, totdat ik 's avonds een ernstige hypo kreeg. Zo'n lage waarde had ik zelfs nog nooit gehad : 1,8! Gelukkig heeft mijn vrouw mij erdoor geholpen. Voelde me wel een beetje een zombie, en zo zag ik er blijkbaar ook uit ;-) De komende week moet ik achtpuntscurves bijhouden totdat ik goed ingesteld ben. En ja, dat betekent dat ik de wekker 's nachts moet zetten. Al is er iets waar ik een hekel aan heb dan is dat om 's nachts te meten... Het breekt mijn hele nacht aangezien ik dan heel onrustig slaap voor en na de wekker. Maar het is voor een goed doel! Hopen dat ik snel op en top ingesteld ben.
Elke ochtend heb ik contact met het ziekenhuis om mijn waardes door te geven, en dat er dan aanpassingen gemaakt kunnen worden. Ook kan ik altijd bellen wanneer ik zelf een vraag heb. Vanochtend ben ik dus ook gebeld door de diabetesverpleegkundige. In overleg met de internist is er een aanpassing gemaakt om die lage hypo te voorkomen.
Nu heb ik de Pod langer dan een dag om, en het voelt prima. Wel vreemd om bijvoorbeeld onder de douche te staan met de Pod. Ik betrap me er op dat ik soms extra voorzichtig ben door de Pod. Hier zal ik nog aan moeten wennen :-) Ook valt me op dat de Pod nu beter vast zit dan de test-Pod. De pleister laat gelukkig nog niet los aangezien ik extra mijn best heb gedaan om de pleister goed aan te drukken tijdens het opplakken van de Pod.
Nu is het afwachten hoe het gaat. Ik houd jullie op de hoogte!
Voordat ik over dinsdag ga schrijven wil ik nog even kwijt hoe het afhalen van de test-Pod was gegaan. Het ging vrij soepel aangezien de Pod bij de randjes al had losgelaten. Ik hoop wel dat dit komt door het gebrek aan ervaring van het vastmaken van de Pod. Ik vond het zelf ook niet pijnlijk om de Pod er af te halen. Ja, fijn is anders maar goed. Er bleef wel redelijk wat plaksel over op mijn buik. Dit heb ik er afgehaald met massageolie, wat ook vrij goed ging. Misschien moet ik nog eens op zoek naar een betere manier. Als iemand die dit leest tips heeft dan hoor ik het graag :-)
Een grappige bijkomstigheid met het afkoppelen en deactiveren van de Pod was dat mijn PDM om de zoveel tijd ging piepen omdat er geen Pod was aangesloten. Om slechte nachtrust te voorkomen heb ik het geluid maar uitgezet. Wel fijn dat de PDM dit zo aangeeft.
Jammer genoeg waren mijn glucosewaardes het afgelopen weekend niet representatief: soms kreeg ik mijn waarde maar niet omlaag, en het uit eten en vele autorijden maakten het niet stabieler. Maandagochtend heb ik mijn waardes gemaild naar mijn diabetesverpleegkundige. Er is overleg geweest met mijn internist over de startinstellingen voor de OmniPod. Verder had ik maandagavond ook mijn langwerkende insuline gehalveerd omdat ik de volgende dag echt ging beginnen!
Dinsdag 9 oktober had ik een vrije dag genomen. Ten eerste omdat de afspraak met mijn diabetesverpleegkundige om 12:00 uur was, en ten tweede dat ik rustig aan de pomp kan wennen.
Bij de diabetesverpleegkundige aangekomen hebben we eerst gesproken over mijn nieuwe instelling. Daarna heb ik wat geklungeld met het vullen van de Pod. Ik ben het helemaal niet gewend om eerst insuline uit een 'potje' te halen met een spuit. Maar met wat hulp is alles goed gegaan. De belletjes vervolgens eruit getikt. Het vullen van de Pod was geen probleem. Verder is het activeren ook probleemloos gegaan. Na nog wat te hebben nagepraat over hoe het nu verder gaat, stapte ik de deur uit met de Pod. Dag spuit, hallo pomp!
De dag kwam ik redelijk door, totdat ik 's avonds een ernstige hypo kreeg. Zo'n lage waarde had ik zelfs nog nooit gehad : 1,8! Gelukkig heeft mijn vrouw mij erdoor geholpen. Voelde me wel een beetje een zombie, en zo zag ik er blijkbaar ook uit ;-) De komende week moet ik achtpuntscurves bijhouden totdat ik goed ingesteld ben. En ja, dat betekent dat ik de wekker 's nachts moet zetten. Al is er iets waar ik een hekel aan heb dan is dat om 's nachts te meten... Het breekt mijn hele nacht aangezien ik dan heel onrustig slaap voor en na de wekker. Maar het is voor een goed doel! Hopen dat ik snel op en top ingesteld ben.
Elke ochtend heb ik contact met het ziekenhuis om mijn waardes door te geven, en dat er dan aanpassingen gemaakt kunnen worden. Ook kan ik altijd bellen wanneer ik zelf een vraag heb. Vanochtend ben ik dus ook gebeld door de diabetesverpleegkundige. In overleg met de internist is er een aanpassing gemaakt om die lage hypo te voorkomen.
Nu heb ik de Pod langer dan een dag om, en het voelt prima. Wel vreemd om bijvoorbeeld onder de douche te staan met de Pod. Ik betrap me er op dat ik soms extra voorzichtig ben door de Pod. Hier zal ik nog aan moeten wennen :-) Ook valt me op dat de Pod nu beter vast zit dan de test-Pod. De pleister laat gelukkig nog niet los aangezien ik extra mijn best heb gedaan om de pleister goed aan te drukken tijdens het opplakken van de Pod.
Nu is het afwachten hoe het gaat. Ik houd jullie op de hoogte!
zondag 7 oktober 2012
De testpod
5 oktober 2012
Dit was dan de dag dat ik instructies kreeg over de Mylife OmniPod. Ondanks het slechte weer waren mijn vrouw en ik gelukkig op tijd in het ziekenhuis. Daar hadden we een afspraak met een trainer van Ypsoned en mijn Diabetes Verpleegkundige. Het leuke is dat mijn vrouw nu ook kennis kon maken met mijn Diabetes Verpleegkundige. Dat was nog niet eerder mogelijk geweest.
In een uur tijd heb ik heel veel informatie gekregen over de PDM (Personal Diabetes Manager) en de Pod. Gelukkig vind ik gadgets leuk, en leer ik er dus gemakkelijk mee omgaan. Ik probeer het duidelijk en stap voor stap voor de leek uit te leggen :
PDM (Personal Diabetes Manager)
Dit apparaatje is zeg maar de afstandbediening die met de pod communiceert. Dit gaat via radiosignalen zodat niemand het van afstand kan beïnvloeden. Eerst kreeg ik alle standaard functies uitgelegd, en heb ik de PDM met instructies van de trainer ingesteld. De mogelijkheden zijn groot : je kunt bijvoorbeeld instellen dat je van 07:00 tot 22:00 uur x aantal eenheden insuline per uur ingediend wilt hebben, en van 23:00 tot 07:00 een y aantal eenheden insuline per uur. Je kunt dit ook als profiel opslaan, en dus tussen meerdere profielen wisselen. Bijvoorbeeld als je werkt heb je een ander ritme dan als je in het weekend thuis bent. Verder kun je ook grafiekjes zien, maar ik wil niet te veel in details treden.
Wat je nog meer met de PDM kunt doen is je bloedglucose meten. Je kunt een teststrip in de PDM stoppen, en met een losse prikpen (deze wordt meegeleverd) prik je in je vinger. Hiermee kun je ook je waardes bijhouden in de PDM zelf. Hoewel ik zeer tevreden ben met mijn Accu-Chek Mobile denk ik dat ik in de toekomst ga meten met de PDM. Dan heb je alles handig in 1 tasje zitten.
Pod
De pod is het pompje voor 1-malig gebruik. Deze breng je aan zoals een pleister. Maar voordat je dat doet moet je wel eerst de pomp vullen.
In mijn geval heb ik water met een beetje zout in de pomp gedaan. Dit om van het weekend een beetje te oefenen en te kijken hoe het allemaal werkt. Maar normaal gesproken gebruik je de bijgeleverde naald om insuline uit je flesje insuline te halen. Goed opletten op luchtbelletjes en niet vergeten om de insuline voor het vullen even uit de koelkast te halen. Dit om meer luchtbelletjes tegen te gaan. Alle luchtbelletjes eruit? Dan kun je de Pod vullen. Door het vullen activeert de Pod zichzelf. En dan kun je met de PDM de Pod koppelen. Mijn trainer zei dat ze dan voor 72 uur getrouwd zijn :-D Als er andere mensen met een OmniPod zijn dan kunnen ze niet per ongeluk met hun PDA jouw Pod besturen. Ook een leuk weetje : ook al is de PDM niet in de buurt, of als de batterijen op zijn. Dan zal de Pod toch het programma volgen voor het toedienen van insuline. Alleen het bolussen moet wel via de PDM gaan.
Als de Pod gekoppeld is aan de PDM kun je deze aanbrengen. Ik koos voor mijn buik aangezien je er dan ook makkelijk naar kunt kijken. Zodra deze goed vast zit kun je via de PDM de canule toedienen. Een spannend moment om dit voor het eerst te doen :-) De trainer zei dat het zal voelen als een vingerprik. En hij heeft gelijk. Het deed geen pijn, je voelt het even en dan ebt het weg. Zodra de canule op zijn plaats zit dan moet je nog wel even kijken of je iets bijzonders ziet. Het ging bij mij allemaal goed. Verder heb ik ook de nieuwe PDM meegekregen. Deze is zwart in plaats van blauw. Er is verder geen verschil te zien. Deze nieuwe PDM is voor de nieuwe, wat kleinere Pods welke over een paar weken in Nederland op de markt komen.
Het hele weekend kan ik de Pod testen. Alles was mij duidelijk, dus stap ik met een goed gevoel, en een goed gevulde tas naar buiten.
Gelijk ook wat insuline gehaald bij de apotheek, en wat spullen besteld bij de DVN winkel. Dinsdag gaat het gebeuren!
Ik heb afgesproken dat ik het weekend curves bijhoud zodat mijn Diabetesverpleegkundige en mijn Internist maandag een plan de campagne kunnen maken zodat ik dinsdag kan starten. Nu loop ik al 2 dagen met een Pod. En ik moet zeggen dat ik er weinig van merk. Het is natuurlijk vreemd om wat aan je lichaam te hebben, maar dit is gewoon even wennen. Het slapen gaat ook goed, ik heb er helemaal geen last van gehad. Ik kan niet wachten tot dinsdag!
Dit was dan de dag dat ik instructies kreeg over de Mylife OmniPod. Ondanks het slechte weer waren mijn vrouw en ik gelukkig op tijd in het ziekenhuis. Daar hadden we een afspraak met een trainer van Ypsoned en mijn Diabetes Verpleegkundige. Het leuke is dat mijn vrouw nu ook kennis kon maken met mijn Diabetes Verpleegkundige. Dat was nog niet eerder mogelijk geweest.
In een uur tijd heb ik heel veel informatie gekregen over de PDM (Personal Diabetes Manager) en de Pod. Gelukkig vind ik gadgets leuk, en leer ik er dus gemakkelijk mee omgaan. Ik probeer het duidelijk en stap voor stap voor de leek uit te leggen :
PDM (Personal Diabetes Manager)
Dit apparaatje is zeg maar de afstandbediening die met de pod communiceert. Dit gaat via radiosignalen zodat niemand het van afstand kan beïnvloeden. Eerst kreeg ik alle standaard functies uitgelegd, en heb ik de PDM met instructies van de trainer ingesteld. De mogelijkheden zijn groot : je kunt bijvoorbeeld instellen dat je van 07:00 tot 22:00 uur x aantal eenheden insuline per uur ingediend wilt hebben, en van 23:00 tot 07:00 een y aantal eenheden insuline per uur. Je kunt dit ook als profiel opslaan, en dus tussen meerdere profielen wisselen. Bijvoorbeeld als je werkt heb je een ander ritme dan als je in het weekend thuis bent. Verder kun je ook grafiekjes zien, maar ik wil niet te veel in details treden.
Wat je nog meer met de PDM kunt doen is je bloedglucose meten. Je kunt een teststrip in de PDM stoppen, en met een losse prikpen (deze wordt meegeleverd) prik je in je vinger. Hiermee kun je ook je waardes bijhouden in de PDM zelf. Hoewel ik zeer tevreden ben met mijn Accu-Chek Mobile denk ik dat ik in de toekomst ga meten met de PDM. Dan heb je alles handig in 1 tasje zitten.
Pod
De pod is het pompje voor 1-malig gebruik. Deze breng je aan zoals een pleister. Maar voordat je dat doet moet je wel eerst de pomp vullen.
In mijn geval heb ik water met een beetje zout in de pomp gedaan. Dit om van het weekend een beetje te oefenen en te kijken hoe het allemaal werkt. Maar normaal gesproken gebruik je de bijgeleverde naald om insuline uit je flesje insuline te halen. Goed opletten op luchtbelletjes en niet vergeten om de insuline voor het vullen even uit de koelkast te halen. Dit om meer luchtbelletjes tegen te gaan. Alle luchtbelletjes eruit? Dan kun je de Pod vullen. Door het vullen activeert de Pod zichzelf. En dan kun je met de PDM de Pod koppelen. Mijn trainer zei dat ze dan voor 72 uur getrouwd zijn :-D Als er andere mensen met een OmniPod zijn dan kunnen ze niet per ongeluk met hun PDA jouw Pod besturen. Ook een leuk weetje : ook al is de PDM niet in de buurt, of als de batterijen op zijn. Dan zal de Pod toch het programma volgen voor het toedienen van insuline. Alleen het bolussen moet wel via de PDM gaan.
Als de Pod gekoppeld is aan de PDM kun je deze aanbrengen. Ik koos voor mijn buik aangezien je er dan ook makkelijk naar kunt kijken. Zodra deze goed vast zit kun je via de PDM de canule toedienen. Een spannend moment om dit voor het eerst te doen :-) De trainer zei dat het zal voelen als een vingerprik. En hij heeft gelijk. Het deed geen pijn, je voelt het even en dan ebt het weg. Zodra de canule op zijn plaats zit dan moet je nog wel even kijken of je iets bijzonders ziet. Het ging bij mij allemaal goed. Verder heb ik ook de nieuwe PDM meegekregen. Deze is zwart in plaats van blauw. Er is verder geen verschil te zien. Deze nieuwe PDM is voor de nieuwe, wat kleinere Pods welke over een paar weken in Nederland op de markt komen.
Het hele weekend kan ik de Pod testen. Alles was mij duidelijk, dus stap ik met een goed gevoel, en een goed gevulde tas naar buiten.
Ik heb afgesproken dat ik het weekend curves bijhoud zodat mijn Diabetesverpleegkundige en mijn Internist maandag een plan de campagne kunnen maken zodat ik dinsdag kan starten. Nu loop ik al 2 dagen met een Pod. En ik moet zeggen dat ik er weinig van merk. Het is natuurlijk vreemd om wat aan je lichaam te hebben, maar dit is gewoon even wennen. Het slapen gaat ook goed, ik heb er helemaal geen last van gehad. Ik kan niet wachten tot dinsdag!
Abonneren op:
Posts (Atom)