4 Omnipods verder

4 Omnipods en 1,5 week verder wil ik jullie weer mijn ervaringen delen. Ik wilde eigenlijk al eerder een blog schrijven, maar door een tweedaagse cursus was ik er nog niet aan toe gekomen.
Laten we eerst beginnen met wat praktische zaken. Het vullen van de Pod gaat gelukkig veel makkelijker dan voorheen. Mijn vrouw heeft babyolie gekocht waardoor de pleister van de Pod erg makkelijk te verwijderen is. Ook de achtergebleven 'lijmresten' zijn makkelijk schoon te maken. Gelukkig heb ik geen last van irritaties of iets dergelijks.
Verder gaat het regelen van de PDM (basaal en bolus) erg makkelijk. Helaas zijn mijn waardes nog aan de hoge kant. Mijn diabetesverpleegkundige en internist geven elke dag telefonisch kleine aanpassingen door om het een beetje op peil te krijgen. De 8-puntdagcurves zal ik dus nog even vol moeten houden.

Problemen Pleisters
Al eerder had ik geschreven dat de pleister van mijn test-Pod na ongeveer 2 dagen los ging laten. Dit gebeurde ook bij mijn derde Pod. Ik ben er achter gekomen dat deze Pod net als de test-Pod gewoon door mij verkeerd geplaatst was. De Pods plak ik op mijn buik, maar deze twee Pods had ik geplakt op een plaats waar een huidplooi komt tijdens het zitten. Ach ja, aldoende leert men :-) Hopelijk komt dit niet meer voor. Misschien is het een idee om de Pod een keer te proberen op een arm. Als iemand daar ervaring mee heeft dan hoor ik het graag!

Probleem Canule
Een ander spannend moment was afgelopen woensdag. Toen steeg mijn waarde explosief naar net boven de 20. Ik reageerde niet meer op bolussen. Gelukkig heb ik op mijn werk een reserve-pen liggen waar ik in overleg met het ziekenhuis gebruik van heb gemaakt. Elke Pod heeft een kijkvenster waarin je kunt zien of de canule (slangetje) goed vast zit. Maar ik kon niet zien waar de canule vast zat. Mij viel op dat de pleister weer los begon te laten en dat het nat was. Gelukkig is de geur van insuline heel herkenbaar en heb ik de Pod daarom ook meteen er af gehaald. De canule zat dus helemaal los. Geen idee hoe dat heeft kunnen gebeuren. Ik vermoed tijdens het slapen, maar zeker weet ik het niet. Wat ik erg jammer vind is dat de PDM geen melding geeft als de canule los zit. Nu hoop ik ook dat dit een incident is, en dat het niet iets is dat vaak gebeurt. Ik begon net een beetje te wennen aan de Pod waardoor ik me wat vrijer voelde. Met het probleem van de canule ben ik weer heel voorzichtig met douchen en bewegen.

Al met al...
Het klinkt misschien allemaal vrij negatief, maar ik ben al met al toch positief over de OmniPod. Het is voor mij nog steeds een uitkomst dat ik maar 1 keer per 3 dagen een prik heb in plaats van minstens 4 keer per dag. Laat staan het gemak dat je hebt tijdens het uit eten. Nooit meer zo'n situatie waar iemand raar zit te kijken als je insuline moet spuiten. De loslatende pleisters bij twee Pods zijn achteraf denk ik mijn eigen schuld geweest. Ik hoop alleen dat het probleem van de canule niet vaak voorkomt!
Ik hoop dat mijn volgende blog wat positiever is ;-)